Overwinteren of niet overwinteren, that's the question

Geschreven op 01/09/2020
Etteke de Boer


De coronacrisis is nog niet voorbij. Is het dan wel verstandig om op Tenerife te overwinteren?

Rond mijn dertigste dacht ik veel na of ik eigenlijk wel naar Tenerife moest emigreren. Ik had een leuke, vaste baan en een fijne huurwoning. Was het niet verstandiger te wachten tot mijn pensioen? Maar stel dat ik er dan geen geld voor had? De kans dat ik rijk zou worden, was niet zo groot. En dan had ik misschien voor niets zoveel geduld gehad. Wat ben ik blij dat ik niet voor het dilemma sta of ik dit jaar wel of niet zal overwinteren. Geldzorgen spelen bij veel TNT-lezers geen rol - deze winter zijn er andere obstakels. Neem de vliegreis. Wilt u die veilig doorstaan, dan moet u zo’n oncomfortabel FFP2-mondkapje op, u weet wel, het soort dat het medisch personeel draagt als het coronapatiënten verzorgt. En u moet wat formulieren invullen. Heeft u dat niet over voor een paar maanden zon? Hoe groot is uw liefde voor Tenerife dan eigenlijk? Maar misschien bent u bang dat er vluchten worden afgelast. Zo chaotisch als het voorjaar 2020 zal het wel niet worden. Bent u er toch niet helemaal gerust op? Gesteld dat er geen superstrenge lockdown meer zal komen waarbij u uw huis nauwelijks mag verlaten, is het dan heel erg om een paar dagen of weken extra op Tenerife te blijven omdat uw vlucht niet doorgaat? Maar stel dat u altijd een appartement huurt, wordt u dan niet op kosten gejaagd? Probeer van tevoren een clausule op te nemen dat u bij corona-overmacht gratis langer mag blijven. U bent in een uitstekende onderhandelingspositie, want de verhuurder krijgt dan toch geen nieuwe huurders.  Stel desnoods voor om de kosten van extra water- en stroomgebruik te vergoeden.

Ook vraagt u zich misschien af of het wel gezellig is op een subtropisch eiland waar veel bars, restaurants en winkels gesloten zijn. Ja, het is hier weer gezellig. Tenzij je in Playa de las Américas of Costa Adeje zit, daar is het erg stil, maar ook niet overal. Zo nu en dan speel ik ramptoeristje en vergaap me aan de veranderde sfeer aan de zeedijk. Bent u tot de toeristische kuststrook veroordeeld omdat u daar bijvoorbeeld een eigendom hebt, weet dan dat er oases van bedrijvigheid zijn, zoals bijvoorbeeld Puerto Colón. In plaatsen als Los Cristianos, de Costa del Silencio of Palm-Mar is het rustiger op straat, maar niet uitgestorven. Misschien dat u zich de eerste dagen verbaast over het aantal gesloten winkels en horecagelegenheden, maar dat went snel. Er is genoeg open en na een tijdje vallen de gesloten rolluiken u nauwelijks meer op als u er niet op let (zo vergaat het mij tenminste). Wilt u stevig shoppen, ga dan niet naar de ‘Golden Mile’, maar naar Siam Mall. 

En dan die mondkapjes. Die zijn echt niet zo erg als het lijkt, tenzij u zich de hele tijd gaat lopen ergeren dat u zo’n ding op moet. Ik heb dat met bh’s. Je voelt die toch zitten, hoe goed de pasvorm ook is. Dan kan ik wel de hele tijd in mezelf mopperen dat de maatschappij me verplicht zo’n geval te dragen, maar dan heb ik geen leven meer. Op het strand is een mondkapje trouwens alleen verplicht als u een strandwandeling maakt. Loopt u naar zee om te zwemmen of ligt u te zonnekloppen, dan mag het af. Ook op terrasjes. Oja, en dan is er nog de kans dat u in België of Nederland in quarantaine moet. Zelf zou ik daar geen moeite mee hebben. Toen ik nog in Nederland woonde, ging ik vanwege het gure weer van oktober tot april alleen de deur uit als het  niet anders kon. Huis-werk-supermarkt, dat was het wel zo’n beetje. En soms naar vrienden maar echt niet elke week.  

Wie geen dringende redenen heeft om niet te overwinteren, heeft een unieke kans om deel uit te maken van een bijzonder tijdperk. De vaste bewoners genieten ook nu nog van het eiland en u wilt toch niet de buitenstaander zijn die terugkrabbelt als puntje bij paaltje komt? Een werkelijke Tenerife-fan komt voorjaar 2021 thuis met verhalen over Tenerife in coronatijd. Tot slot, voor wie zich afvraagt of het echt wel veilig is op Tenerife: beneden mij overwintert altijd een gepensioneerd echtpaar van het Spaanse vasteland. De man is longpatiënt. Normaal gesproken gaan ze in maart of april terug naar huis, maar nu zijn ze er nog steeds...