Donderdag was het de 40e verjaardag van de oprichting van het ‘Parque Nacional de Garajonay’ op het eiland La Gomera, goedgekeurd door de wet van 3/1981. Het park, met een oppervlakte van ongeveer vierduizend hectare in openbaar bezit, bestrijkt meer dan 10% van de oppervlakte van het eiland.

Later heeft UNESCO het in 1986 opgenomen  in de lijst van natuurlijke rijkdommen die deel uitmaken van het ’Patrimonio de la Humanidad’. Garajonay is ook het meest karakteristieke gebied van het eiland La Gomera, dat in 2012 werd uitgeroepen tot biosfeerreservaat.

Het park grenst aan andere beschermde gebieden, zoals het ‘Monumento natural de Roque Blanco’ in het noorden; het ‘Parque natural de Majona’ in het oosten; het fantastische ‘Monumento natural del Lomo del Carretón’ tussen Alojera en Taguluche in het westen en in het zuiden aan het ‘Paisaje protegido de Orone’ en het natuurreservaat van Benchijigua.

Het park omvat het ‘Monumento natural de Los Roques’ met de rotsformaties van Agando, Ojila, la Zarcita en Carmona en het gebergte van San Sebastián, Hermigua, Agulo en Vallehermoso.

Zoals bekend ontleent het park zijn naam aan Alto de Garajonay, het hoogste punt van het eiland op 1487 meter en het ‘caserío del Cedro’, het laagste deel op ongeveer 650 meter boven zeeniveau. Het park herbergt het beste laurierbosreservaat van de Canarische Eilanden en wordt gekenmerkt door een uniform klimaat met kleine temperatuurschommelingen en een vrijwel constante luchtvochtigheid.

Het park omvat een buitengewone biologische diversiteit met 4.182 beschreven soorten, waarvan er 1.063 Canarische endemismen zijn en 268 exclusief voor La Gomera.

Volgens het ‘Instituto Nacional de Estadística’ ontvangt het Garajonay Nationaal Park jaarlijks meer dan 820.000 bezoekers, waarvan de meeste komen van georganiseerde excursies vanuit Tenerife die het park doorkruisen met de bus. De rest van de bezoekers, die op het eiland verblijven, zijn vooral wandelaars uit Duitsland.